Welkom 
 AV regionaal 
 Activiteiten 
 Nieuws 
 Leden 
 Tips & Truc's 
 Links 
 Foto Galerie 
 HDAV series 
 Contact 



Diadigidag 2013.

Het gekende Scaldis-trio (Kamiel, Jeanne en mezelf) is naar Nederweert getrokken op 8 december. Het weer zat deze keer mee in vergelijking met vorig jaar toen er sneeuw en ijs lag.
Zoals steeds maakten we kennis met een puike organisatie, een zeer gevarieerd aanbod en werd ons een leerzame a.v.- namiddag aangeboden. 

Vooreerst was er een flitsende intro van startbeelden van de reeksen die bewogen over een wolkenachtergrond en werd met de namen van de auteurs drie supersonische vliegtuigen gemaakt die in het scherm kwamen vliegen en er terug uit verdwenen, verfrissend en vernieuwend met direct een daverend applaus van een overvolle zaal, waar men zelfs nog stoelen moest bij aanbrengen.

Spijtig dat dergelijke a.v.-evaluatie dagen zoals “Nederweert en Rijen” weinig of niet doordringen in de Belgische av- wereld als uniek leermoment. 

Buiten de Belgische inzenders blijft het oorverdovend stil op gebied van aanwezigheid. Het is natuurlijk een feit dan niet iedereen zich kan vrijmaken en velen verhinderd zijn door andere verplichtingen maar toch dient te worden toegegeven dat het veel beter zou kunnen.

42 auteurs - 50 reeksen waarvan de vijf juryleden er 25 van weerhielden.

9 Belgen passeerden de selectie dus een hele prestatie.

Een overzicht:  

1.      Patrick De Bruyne - Yellow 

De jury was vooral blij met de vernieuwing inzake effectengebruik met loepzuivere digitale beelden die de traditionele flow van vaste in en uitvloeitijden revolutionair doorbreekt.  

2.      Henk Hoedemaekers – A day at the races

Henk won een ticket van autoraces en maakte er beelden van die hij met ons wou delen. Goede fotografie maar het ontbreken van videosequenties valt op in een reeks die het vooral van snelheid moet  hebben, het ondervangen en simuleren van beweging met drie beelden met een korte interval genomen kan toch niet de dynamiek van een race weergeven vind ik en hier is gebruik en invoegen van enkele videofragmenten meer dan  aangewezen om tot de juiste of betere sfeerschepping van het gebeuren te komen. 

3.      Jan Janssen – Colder than winter (3de prijs ex aequo).

Een lied gevonden op spotify inspireerde Jan Janssen om zijn voorraad winterbeelden te gebruiken en wat aanvullende beelden te schieten, waarmee hij het lied over een partner die vertrokken is kon laten figureren als drager van de reeks. De aanvullende beelden zijn vrij voorspelbaar zodat ze bijna cliché worden, een bed dat deels onbeslapen is, een lege plaats aan de eettafel ect…en geven me toch een gevoel dat de thematiek nog dieper en ingrijpender kon worden uitgewerkt.  

4.      Ari Martinali – Geef de kinderen de wereld.

Zelfde werkwijze. Ari heeft zich geïnspireerd op een lied van Danna Winner. Zeer subtiele en intimistische fotografie, waaraan we direct de eigen stijl van Ari herkennen. Ook de portretfotografie is geslaagd te noemen. 

5.      Guido Flobert – Dichtgesneeuwd.

Reeks over verliesverwerking na overlijden van een kind met openheid naar lotgenoten. De symbiose beeld tekst kon de jury bekoren.  

6.      Adri en Margreet Snijders – Applecross.

Prachtige natuurfotografie van Schotse landschappen met heel gepaste muziek. Een klassiek gebrachte av met vaste rustige in en uitvloeitijden, maar hier is dit geen bezwaar omdat de beelden ronduit parels zijn met poëtische zeggingskracht die ontroert en je laat verlangen om er ook eens heen te gaan.  

7.      Mia Geysens – Tekendoos.

Mia keert terug naar de wereld van het kind waar alles nog in een fluïdum van magie hangt. Een pop waarvan je het haar kan kleuren en die je diverse outfits kan aanmeten brengt je terug in de wereld van het kind. Die wereld heeft Mia goed ingevoeld en in beeld gebracht, ze is de link naar het kind niet kwijt, zoals spijtig genoeg wel bij velen onder ons.  

8.      Jos Coel – In Flanders fields. (3de prijs ex aequo)

De oorlogsreeksen komen eraan. Begrijpelijk met 2014 in het verschiet. Een mix van origineel beeldmateriaal van “de grootte oorlog” vermengd met beelden van oorlogskerkhoven in Vlaanderen vertellen het verhaal van de gruwel van de 1ste w.o. Het gebruik van de klaproossymboliek is heel nadrukkelijk verwerkt met herhaalde inzetten van hetzelfde png beeld . In Flanders fields the poppies blow – duidelijk nog steeds een teaser voor het publiek.  

9.      Vincent van den Bergh – Stedelijk museum Amsterdam. (2 de prijs ex aequo)

Eindelijk een jonge man als a.v.-maker. Nieuwe manier van monteren ook. Heel eigengereide muziek eronder. Het museum op een totaal andere manier in beeld gebracht, doorbreken van traditionele verwachtingen naar beeldvorming toe, gewoon of juist heel origineel gezocht naar architecturale lijnen in het gebouw in symbiose met bepaalde moderne werken in het museum. Verfrissend en vernieuwend en heel terecht dus die tweede publieksprijs.  

10.   Evert en Cisca Abspoel - To America

 

11.   Mechtild & Wolfgang Brües - Kostümrausch

Een grappig duo die we elk jaar zien verschijnen in Nederweert. Terug een billenkletser. De vrouw maakt alle soorten outfits in verschillende vormen en kleuren en figureert als opeenvolgende mogelijke veroveringen voor haar man.  

12.   Jean Vannerum  - We zijn hier maar voor even.

Reeks in co-auteurschap met Guido Flobert. De jury was gegrepen door de originele kijk op het station als metafoor voor de vluchtigheid van het leven.  

13.   Greetje en Herman Benning – Doing Holland.

Heel leuke montage die je telkens op het verkeerde been zet. Een koppel in de US wil op aandringen van de vrouw naar Nederland. Maar ze landen niet in Nederland maar in Zwitserland want wisten niet wat of waar Nederland lag. Dan maar naar Parijs, oeps weer verkeerd en uiteindelijk in Nederland, derde keer goede keer. Leuk in beeld gebracht.

14.   Ferdinand Veldmans – Typisch Eindhoven.

Ferdinand zocht naar originele opnamestandpunten in Eindhoven en monteerde ze als versnelde video om de hectiek van het stadsleven weer te geven.  

15.   André Hartensveld – Waanzin (2de prijs ex aequo).

Gekende prachtige reeks over het drama in Oradour sur Glane. Geslaagde mix van historische beelden en zeer aangrijpende eindsequentie met achtergrond van foto’s van de overleden kinderen.  

16.   Theo Smeets – De Peel.

Beeld van een iconisch gebied in Nederland. Sterk gefotoshopte beelden om kleurhomogeniteit te verkrijgen. De landschappen worden bijna schilderijen in een dreigend licht van ondergang.  

17.   Bie Lievens – Het station anders bekeken 3de publieksprijs ex aequo.

Een groepsproject met correcte integratie van video. Heel geslaagd en knap gemonteerd.  

18.   Pieter van Hout – Golf birdie

Ludieke reeks over een korte initiatie in golf.  

19.   Piet Huijgens – I’m up in the woods.

Beelden geschoten met een babylens zorgen voor vervreemding en vervorming waar het bos bijna geheel in verdwijnt. Via spotify werd een gepast lied gevonden om de zaak te dragen. Reeks wil uitdrukken dat de natuur een plaats is van onthaasting en decompressie maar door de vervreemdingen en vervormd lied lijkt het meer op een psychedelische trip. Zonder meer een eigenzinnige reeks.  

20.   Cees van Vugt - Eeuwig en een dag.

Intimistische gevoelsreeks over gemis na het schielijk overlijden van een zoon die een echtgenote en kleinkind en grootouders verweesd achterlaat. Met de foto’s van de overleden zoon (fotograaf) werd door de vader een reeks gemaakt als therapeutisch proces om te helpen in de verwerking van het verlies.  

21.   Remy van Looveren. – Sprookje.

Heel mooi in beeld gebracht – het verhaal van de reuzin in Antwerpen. Een Franse evenementen groep brengt jaarlijks spektakel in de stad. Mooi in beeld gebracht en heb panoramische video beeld aan begin en einde van de reeks van de Schelde is een mooie opener en afsluiter.  

22.   Antoon van Loon – 64.

Eigenzinnige en originele reeks gebaseerd op de 64 velden van het schaakbord en de symmetrische beelden van de schilderijen van Gabrielle Roth.  

23.   Gerrit van Harreveld – De verlaten stad. 1ste publieksprijs.

Gerrit fotografeerde mooie terracota beeldjes van mannen en vrouwen en meisjes in een Duitse stad. Het was nog vroeg in de morgen en nog heel weinig beweging. Even later ziet hij veel toeristen aankomen en begint hen ook te fotograferen. Het draaiboek zat meteen klaar een verlaten stad die dan plots ingenomen wordt door een massa toeristen. Mooi in beeld gebracht. Met photoshop werd de verlatenheid bewerkt tot volledige verlatenheid tot wanneer de toeristen het voorplan nemen.  

24.   Marc Legein – Wreed ACINA –dent.

Weer mooi en verfrissend dit samenwerkingsproject van  acina boys. Een animatiefilmpje maken was de uitdaging ze begonnen met lego en zijn heel goed geslaagd. Met losse beelden toch komen tot een animatie waar je het verschil met video niet van ziet. Je moet het maar doen.  

25.   Henk-Jan de Weert – “La pedrera”

Casa Mila maar dan wel op eigenzinnige manier in beeld gebracht. De bevreemdende hoofden op de casa Mila worden vrijgemaakt in photoshop en gaan nadien in veelvoud het scherm innemen zodat een geheel eigen creatie ontstaat. 

Besluit. 
 

Een meer dan geslaagde namiddag. Een divers pallet aan reeksen van behoorlijke kwaliteit. Een in de hand gehouden timing met wekkertje.  

Enige opmerking het juryrapport zou best ook meegegeven worden of afgedrukt op de keerzijde van het deelnamebewijs. Zo kan je naderhand nog eens rustig de op of aanmerkingen doornemen, die je anders in de vluchtigheid van het moment niet allemaal bijblijven. Voor ons telkenjare een must om mee te maken als leermoment.

Guido Flobert