Welkom 
 AV regionaal 
 Activiteiten 
 Nieuws 
 Leden 
 Tips & Truc's 
 Links 
 Foto Galerie 
 HDAV series 
 Contact 



Succesvolle Dia Digi Dag 2013 in de Reigershorst te Nederweert –Eind
 

08 December 2013 13.00 uur.

Midden in de uitgestrekte Peel dat eens “Gods vergeten land“ werd genoemd ligt het sluimerende plaatsje Nederweerd-Eind, of gewoon door haar bewoners ‘Eind’ genoemd .

Een bijzonder fraaie ambiance, aanschurkend tegen de plaatselijke kerk, heette ons hartelijk welkom voor deze 8ste versie van de Digitale Dia Dag. Een fraaie zaal met daarnaast een mooie en gezellige ‘refter-café’ om voor het begin van de diaseries en zeker tijdens de pauze , van gedachte te wisselen over wat er komen zou en in het andere geval, over wat er al vertoond was.

 

Wim Jenniskens opende deze DDD met een prettige korte toespraak waarin hij iedereen welkom heette en dank uitsprak aan allen die hadden meegewerkt aan het tot stand brengen van dit grootse evenement. Een evenement dat inmiddels de achtste editie beleefd en is uitgegroeid tot een, zij het nog bescheiden, maar toch, internationaal evenement.

Wim dankte natuurlijk ook het aanwezige publiek dat in bijzonder grote getale aanwezig was en dat het aantal van 200 heel dicht benaderde.

 

De lichten gingen uit en na een fraaie intro kwamen de DDD-series aan de beurt. Alle series werden van te voren kort toegelicht. Eerst een aantal series door Leo Koppens die  daarna voor de volgende series werd afgelost door de alom bekende uit Belgisch Limburg afkomstige Jaak Sleypen.

 

Na iedere serie werd er even samen met de auteur(s) stilgestaan bij het vertoonde.  Prangende vragen werden dan gesteld zoals: wat was de aanleiding en hoe is het zo gekomen alsook het waarom enz. Pluimen werden op de diverse hoeden gestoken en allen ontvingen een  certificaat van acceptatie voor deze 8ste editie van wat klein begon als een groepje enthousiastelingen die zich op audiovisuele vlak hadden ontmoet en dit hebben uitgebreid tot deze happening met inmiddels, ik zei het al, internationale allure.

 

Het totaal van de inzendingen bedroeg tegen de 50 stuks . Na een zorgvuldige selectie door de vijfkoppige organisatie bleven er 25 audiovisuele series over die aan de propvolle zaal getoond werden.

Series met een grote diversiteit. Niet alleen wat de beelden betrof maar ook hoe hier met gebruikmaking van de mogelijkheden welke de digitale software hiervoor biedt om te gaan en deze te ‘organiseren’.  En natuurlijk kan het niet anders zijn dat er ook duidelijk kwaliteitsverschillen waren in het getoonde. Daar waar de ene auteur veel wat het softwarematige biedt uit de kast haalt en gebruikt, beperkt de ander zich bijna in het alleen na elkaar laten zien van de beelden al dan niet begeleidt van meer of minder passende muziek.

 

Daar waar de muziek ondersteunend was aan de beelden  was het omgekeerde ook het geval en was de muziek leidend.  Alle series hadden een heel erg duidelijk en eenduidig verhaal. Ook werd dat verhaal, wel als gesproken tekst met ondersteuning van de beelden, gebracht.

Een verhaal dat soms heel erg persoonlijk was en waar dan het applaus na het beëindigen van die serie eigenlijk wat, hoe zal ik het zeggen, vreemdsoortig bij overkwam.

 

Onze zuiderburen herdenken het begin van wat daar bekend staat als La Grande Guerre.

Derhalve was dit ook nu weer terug te beleven door het tonen van middels software geordende archieffoto’s met begeleidende muziek en/of gesproken tekst en gelardeerd met foto’s uit het heden.

 

De organisatie had op de helft van het programma een pauze  ingepland zodat de zeer talrijke aanwezigen zich even los konden maken van de beelden en om even het goed gevulde en van alle zaken voorziene refter-café te bezoeken en zo de inwendige mens  te voorzien van een verfrissing of een kopje koffie met of zonder broodje of een heerlijk kopje soep.

 

Na de pauze kwamen de overgebleven 12 series aan de beurt middels de vlot draaiende technische apparatuur die nagenoeg geheel storingsvrij alles en in de goede volgorde aan het dankbare publiek toonde.

 

Duizenden beelden, denk ik, passeerde ons oog. Technisch in orde en in de juiste volgorde en op de juiste plaats bij de muziek of het gesproken woord. Alles heel direct en weinig ruimte latend tot eigen interpretatie of invulling. Alles helder en nagenoeg eenduidig.

En na iedere serie klaterde het applaus van het gulle publiek de zaal in en werd dit dankbaar door de auteurs en makers van de series in ontvangst genomen. 

 

De moderne tijd heeft zijn werk gedaan en daar had iedereen zich braaf naar gevoegd. Alles en iedereen begeeft zich binnen de, door wie dan ook en met welke autoriteit dan ook, getrokken krijtstrepen. Heel even meende ik dat er voorzichtig over die krijtstrepen werd gestapt, maar hier was het toch ook dat ,de wens de vader van de gedachten, was.

 

Een bijzonder groot aantal series, combinaties van beeld en geluid en ook wel geluid en beeld . Audiovisuele series waar veel werk en plezier was beleefd door de auteurs en die deze middag de vele belangstellenden ook weer plezier en kijk- en luistergenot gaf. Zoals gezegd was er een grote veelzijdigheid van digitale fotobeeld-verhalen welke niets te raden overlieten. Alles was heel direct en vaak ook (te) recht toe rechtaan. Series waar dankbaar en (te) veelvuldig gebruik werd gemaakt van oud foto-archiefmateriaal alsook series welke helemaal op ‘eigen benen’ stonden.

 

Nadat het hele evenement was beëindigd werden de stembriefjes van de aanwezigen opgehaald om uit te maken wie als ‘beste’ uit de bus zou komen.

Ondertussen dat de stemmen werden geteld werden nog enkele zeer fraaie series getoond  welke de naam droegen van de mensen van de organisatie en dus buiten mededinging waren.

 

Ja en dan Le Moment Suprême . Het bekend maken van de winnaar…. Tromgeroffel….prrr…rrr…rrr.. en……… het was niemand minder dan Gerrit van Harreveld van fotoclub F8 die, terecht naar mijn opvatting, deze eer te beurt viel met zijn inzending: “De verlaten stad”. Een serie die een stad liet zien welke aanvankelijk alleen bewoond scheen te zijn door beelden/poppen, maar die op een gegeven ogenblik toch heuse mensen bleek te herbergen. . De beelden verdwenen in het wazige en de muziek werd vrolijk… Er kwam leven in de brouwerij.

 

De gedeelde 2e plaats was voor

André van Hartensveld met de serie ‘Waanzin’

Vincent van den Bergh met de serie ‘Stedelijk Museum Amsterdam’.

De gedeelde 3e plaats was voor:

Jos Coel met de serie ‘Flanders Fields’.

Bie Lievens met de serie ‘Het station anders bekeken’

Jan Janssen met de serie”Colder than winter’.

 

Zo kwam er dan een eind aan deze toch wel drukke middag met veel series. Wellicht zou het beter zijn om, met dezelfde kwaliteit aan aangeleverde series het aantal te beperken tot zo’n 20 series? Alles gedachtig het gezegde dat minder Meer wordt, mits goed toegepast natuurlijk. En als persoonlijke noot moet mij van het hart dat ik graag wat minder expliciete verhalende series zou zien zodat de toeschouwer ook Zijn verhaal kan maken. Dus wat meer subtiliteit  en suggestieve beelden/series met wat meer creativiteit en wat minder directe beelden. Er moet wat te raden blijven. Dan ontstaat er spanning.

 

Al met al een geweldig goed geslaagd evenement dat absoluut helemaal terecht zijn vervolg zal krijgen. DDD een happening welke enorm veel potentie in zich draagt. Mogelijkheden van beeld en geluid met toepassing van moderne digitale techniek welke nog lang niet uitgeput zijn en waar we als fotografen nog tot in lengte van dagen, soepel en creatief en naar eigen inzicht, mee vooruit kunnen. Wat heerlijk toch om fotograaf te zijn en je eigen regels/wetten/voorschriften en wat dies meer zij te kunnen maken…

 

Met veel dank aan de organisatie die bijzonder puik werk hadden geleverd!